Met een groepje op kruidenpad! Het idee ontstond naar aanleiding van een vraag van een van de deelneemsters aan het bosbad. Een bosbad sluit ik namelijk altijd af met een theeceremonie. En daarvoor gebruik ik kruiden die ik zelf pluk in de regio. Zij vond dat bijzonder en vroeg of ze een keertje mee mocht op pluktocht om het te leren. Tuurlijk.

We treffen elkaar ergens bij een veld en/of bosplek en dan zien we wel hoe het spoor gaat lopen. Dat vind ik juist altijd zo leuk van het “wildplukken”. Het ontstaat in het moment.

Ik neem een gasje mee, een bouillonblokje, wat dressing en een bordje. Afhankelijk van wat we vinden onderweg maken we een soepje, een kruidentheetje of -salade. En wie weet komen we ook nog wel wat bramen tegen. Jummie!

Zelf denk ik er eigenlijk niet meer bij na, maar haar vraag deed me realiseren dat ik al op de lagere school boekjes las over geneeskrachtige planten uit de natuur. En bezig was met moestuintjes en kruidentuintjes aanleggen. En op de fiets naar het Meijepad om met emmertjes bramen thuis te komen. Dus dat heb ik me op een natuurlijke manier eigen gemaakt.

En eten uit de natuur, dat spreekt toch ook voor zich? Brandnetelsoepje, paardeblaadjes in de sla. Als het zich aandient, altijd fijn zo'n gezonde aanvulling op de maaltijd.

De eerste cursus “eten uit de natuur” volgde ik 25 jaar geleden, in Amsterdam. We gingen op excursie naar allerlei landjes en parken. Superleuk was dat! Sweet memories… Dus ik vind het ook eigenlijk hartverwarmend om dat weer door te mogen geven aan de volgende generatie.

*Bermsnacken, is een term van Tanja Hilgers, een fijne kruidenvrouw die mooie boekjes en kaarten maakt over het gebruik van wilde planten.