Natuursymboliek

Tijdens de wonderwandelingen maak ik graag gebruik van de natuur als tweede coach. Het is prachtig om te zien hoe de natuur van harte meewerkt om de coachee te helpen in haar bewustwordingsproces. Gewoon door zichzelf te zijn. Het natuurlijke stuk is vaak wat men uit het oog is verloren. En het zien van bepaalde dingen in de natuur houdt de wonderwandelaar een spiegel voor.

De kracht van natuursymboliek is dat ze helpt het onbewuste zichtbaar te maken.

Mijn visie is dat jij alle antwoorden zelf al in je hebt. Maar het kan zijn dat ze nog verborgen liggen in jou. Je hebt er een blokkade voor geplaatst. De symboliek van de natuur helpt je om dat "boven water" te krijgen. Doordat het onbewuste de kans krijgt om met je te communiceren buiten het verbale stuk om, kan de boodschap krachtiger binnen komen.

Voorbeelden uit de praktijk:

Lisette maakt zich nogal druk ergens over. Tijdens de wandeling voelt ze zich aangetrokken tot een bepaalde boom. Als ik haar uitnodig om daar naar toe te gaan en de tijd te nemen om te voelen wat de boom met haar doet, zie ik haar verzachten. “De boom maakt zich geen zorgen, wat er ook gebeurt. Het kan regenen of de zon kan schijnen, dat maakt niets uit. Ze blijft zichzelf. Dat zou ik ook graag leren….”, zegt ze.

Marijke voelt zich onzeker. Ik vraag haar om om haar heen te kijken of er iets is in de omgeving wat daar symbool voor staat. Ze loopt naar een grote eik. Al heel snel heeft ze door dat die eik niet staat voor haar onzekerheid, maar voor haar kracht. Ze gaat met haar rug ertegenaan staan, sluit haar ogen en verbind zich met de kracht van de eik. “Zo, dàt neem ik mee naar huis!” De eik heeft haar geholpen om haar eigen kracht te herinneren en in zichzelf te herontdekken.

Janneke heb ik gevraagd een tiental dingen te verzamelen die haar aanspreken. Vrij snel rangschikt ze die op de grond in een bepaald patroon en uit zichzelf begint ze al te vertellen waar het blad, de paddenstoel en het takje voor staan. De tak vertegenwoordigt het obstakel wat ze voelt. Ik vraag haar wat er zou gebeuren als ze dat takje zou wegnemen. Dat vindt ze nog te eng. Is er iets wat je zou kunnen helpen?, vraag ik. Ze kijkt om zich heen en pakt een ander blad wat ze over het obstakel heen legt. Ik vraag haar of het zo goed voelt. Na even twijfelen en goed voelen besluit ze toch het blad weg te halen en naast de tak neer te leggen. En dan pakt ze resoluut de tak op en haalt het weg. Het hele bouwwerk stort daardoor, onverwacht, in. Ze moet zachtjes huilen, ja, dat klopt, dat is waar ik bang voor ben. Dat alles instort als ik dat obstakel laat wegnemen. Maar toch is dat wel wat ik wil.

(*de voorbeelden zijn echt, de namen zijn gefingeerd)

Natuuropstellingen

Ik ben de term natuuropstellingen gaan gebruiken toen ik ging herkennen dat bij bepaalde oefening een zelfde energie voelbaar wordt als bij systemisch werk. Een aantal oefeningen die we doen, maken gebruik van hetzelfde wetende veld als dat ingezet wordt bij opstellingen. Het geeft het zelfde wonderlijke gevoel als wanneer je als representant in een opstelling bemerkt dat je bepaalde dingen weet of voelt.

Voorbeelden:

Natuuropstelling: Kruispunt

Elk pad kun je een betekenis geven rondom jouw eigen thema of intentie. Vervolgens kies je er eentje en ga je deze ook echt lopen. Je voelt dan wat het “lopen” van deze keuze met je doet.

Natuuropstelling: Trap

Bij het lopen van de trap, geef je elke trede de betekenis dat ze je dichter bij je doel brengt. Je doel kan een intentie zijn. Hoe dichter bij je komt, hoe anders je je kunt gaan voelen. Door letterlijk de beweging naar je intentie te maken, ga je op onderzoek naar hoe jij het pad dat leidt naar je intentie, heb vormgegeven. De treden geven je toegang tot overtuigingen, innerlijke weerstand, emoties die je tussen jezelf en je doel hebt gezet.

Natuuropstelling: brug

Het gevoel wat een brug geeft heeft te maken met iets oversteken. Je laat iets achter en je gaat ergens naar toe. Soms kan een coachee lang twijfelen aan een kant van de brug. Dat is helemaal oke. Er is een diep proces aan de gang, een proces van loslaten en voelen of het verlangen om de brug over te steken sterk genoeg is. De een loopt de brug over in een kalm tempo, de ander kan er niet snel genoeg overheen sprinten.