Wondergericht

Wondergericht zijn betekent voor mij dat ik me openstel voor de mogelijkheid van een wonder.

Dat ik mezelf eraan herinner dat er een andere manier is om te kijken naar de situatie waarin ik me op dat moment bevindt. En dat is soms best een uitdaging. Niet voor niets heet de leerweg van Een Cursus in Wonderen een MINDTRAINING.

Geloof in mogelijkheden

Geloven dat er iets anders mogelijk is de opties die ik voor ogen heb, dat klinkt misschien als een open deur. Maar hoe vaak is onze houding er niet eentje van geloven in onmogelijkheden? En niet alleen maar geloven, maar zelfs overtuigd zijn van het eigen gelijk.

Herken je dit bij jezelf? Dat gevoel dat je ervaart als je in een situatie bevindt die je als een probleem ervaart en waarvoor je geen oplossing ziet op dat moment? Dat is hét perfecte moment om om een wonder te vragen!

Een van mijn favoriete zinnetjes uit Een Cursus in Wonderen is: “What holds the world in chains but my beliefs” (Wat anders houdt de wereld in ketenen gevangen dan mijn overtuigingen?). Het ontvangen van een wonder vraagt dus van jou dat je bereidt ben jouw (beperkte) gedachten over de situatie los te laten.

Wil je ervaren hoe het voelt om je te openen voor wonderen?

Kijk dan naar hoe jij je keuzes maakt. Bijvoorbeeld:

• Kies je voor beperktheid of voor onbegrensdheid?
• Kies je voor een herhaling van wat je altijd al deed of wil je je openen voor nieuwe mogelijkheden?
• Kies je voor angst of voor liefde?

Anita Moorjani, de auteur van “Dying to be me” geeft de tip om jezelf deze vraag te stellen: “Do i move forward in fear or in joy?” Ik ben dol op dit soort vragen waar ook een beweging in is opgenomen omdat ik daar onmiddellijk intuïtief een werkvorm voor de Wonderwandeling van maak. Ben je daar benieuwd naar? Kom dan mee op Wonderwandeling. En:

Stap in de staat van Wondergerichtheid!